Ειρήνη Βεργοπούλου

14 Απρ. 2013
2 Σχόλια

Θέλω να στραφώ προς την Κυριακή και να την νιώσω σαν άδολο και ανάλαφρο χάδι παιδιού.

Θέλω να στραφώ προς την Κυριακή και να την νιώσω σαν άδολο και ανάλαφρο χάδι παιδιού.

* * φωτό : το γλυπτό «Cairn» της Αμερικανίδας γλύπτριας Celeste Roberge , μια κατασκευή από πέτρες ωκεανού και ατσάλι.

Posted in C' est moi -Επιγράμματα, με λίγα γράμματα.,Φωτογραφίες με σχολιασμό

Single Post Navigation

2 thoughts on “Θέλω να στραφώ προς την Κυριακή και να την νιώσω σαν άδολο και ανάλαφρο χάδι παιδιού.”

  1. Άιναφετς on said:

    «Απίστευτη τρυφερότητα»… μετέδωσε το σχόλιο σου!
    Η σύλληψη του γλυπτού το ίδιο απίστευτη… πέτρες του ωκεανού και ατσάλι, δημιουργούν μια γυναίκα που πονά…
    Καλημέρα Ειρήνη μου! :)

    Reply ↓

Σχολιάστε