Να αλείψω την Παρασκευή στους κροτάφους.
Να αλείψω την Παρασκευή στους κροτάφους.
Να γιάνουν λίγο οι μώλωπες από τις σκέψεις.
* φωτό : η Κολέτ. (1873-1954)
Να αλείψω την Παρασκευή στους κροτάφους.
Να γιάνουν λίγο οι μώλωπες από τις σκέψεις.
* φωτό : η Κολέτ. (1873-1954)
Ψάχνω να βρω σταυρουδάκι λιγνό
για να το βάλω απάνω εκεί
που έθαψα τη σημερινή
ασήμαντη μου μέρα.
* φωτό : σκηνή από τα ‘Απαγορευμένα παιχνίδια’ του 1952,
όπου τα δυο μικρά παιδιά θάβουν μικρά ζώα, ακόμα
και μέλισσες..
* πίνακας : του Ινδού
M.F. Husain (1915-2011)
Δεν κατάλαβες κυρία μου.
Οι ζωές σου τώρα διαστέλλονται, μετά τα Βατερλώ.
Και οι εκκρεμότητες σού εφορμούν
σαν ιππικό αλαλιασμένο,
ενώ εσύ με τις μπότες σου ακόμα χωμένη στη λάσπη.
Και όμως, η αγάπη είναι το όχημα,
και όχι το κορμί που λιώνει στις ράγες.
* φωτό : η Keira Knightley ως ‘Αννα Καρένινα (2012 φιλμ)
Και το μήλο σου στιβαρά που το κράτησες,
τα κομπιάσματά σου πάλι γαμώτο τα έχεις.
* φωτό : Η Σαρλότ Ράμπλινγκ κάποτε, μπρος στους Αδάμ και Εύα του Λούκας Κράναχ.
Πατήστε με κυρία μου, με τα πασουμάκια σας τα οργασμικά.
Εκείνα τα μπιρμπιλωτά, για τους αδέξιους υπηκόους,
που δένουνε και εμένα κόμπο.
*εικόνα : Nicholas Hilliard : Detail from Portrait of Elizabeth I of England, 1599.
Δεν είναι όλοι οι Δούρειοι ‘Ιπποι το ίδιο σικάτοι.
Και το χειρότερο :
εσύ αλώνεσαι,
ενώ εκείνοι είναι συχνά τζούφιοι.
* φωτό : επεξεργασμένη φωτογραφία του σύγχρονου Πολωνού καλλιτέχνη
Dariusz Klimczak.
Για μια στιγμή.
Κλειστή βεντάλια είναι εκείνο που κρατάς;
Διότι μου φάνηκε για λίγο εμένα
πως είναι μακρύ, πλεκτό στιλέτο,
και μάλιστα, πολύ καλά ακονισμένο.
*Juan Pantoja de la Cruz (1553-1608) – Infantin Isabella Clara Eugenia von Spanien, Alte Pinakotek, Μόναχο.
Μου αρέσουν οι σπασμένοι, ορατά κερματισμένοι άνθρωποι.
Δεν τους μπορώ τους αράγιστους, τους ατεμάχιστους.
Μόνο μέσα στα θραύσματα μπορώ εγώ
να αναγνώσω την αλφαβήτα.
* φωτό : του David LaChapelle.
Τι νόμιζες, μικρή μου Νόρα,
και αστοιχείωτέ μου Πήτερ Παν.
Και για το κουκλόσπιτο, το ενοίκιο είναι βαρύ.
Και οι φιλντισένιες, ντραπέ κουρτίνες, θέλουν ατσαλένιο κορδονάκι.
* φωτό : του David LaChapelle, με ‘πρωταγωνιστή’ την Γιούαν ΜακΓκρέγκορ.
Θαρρούσες, τα φθινόπωρα θα σού ήταν ήπια.
Μα ετούτο, σου ξύρισε τα χείλη
σαν σπασμένο, μοβόρικο ποτήρι κρασιού.
* εικόνα : του σύγχρονου φωτογράφου και εικαστικού καλλιτέχνη David LaChapelle (γεν. 1963), στη σειρά επεξεργασμένων φωτογραφιών τύπου ‘Still Lives».
Γιαπωνέζικα ιδεογράμματα στη σειρά, οι σφίγγες ομπρέλες.
Κάπου οδηγούν, κάτι υπονοούν, αινίγματα καλύπτουν.
* φωτό : André Kertész | Rainy Day, Tokyo, 196
Η εταιρία καθημερινής επικοινωνίας
σας επιβραβεύει για την καρτερία του ιπποκάμπου σας
με 1000 επιπλέον, δωρεάν λεπτά ομηρίας.
* πίνακας : του Ιάπωνα Tetsuya Ishida (1973-2005)
Να μας λείπουν οι κενταυρομαχίες και τα μεγάλα πάθη.
Μια χαρά είμαστε μέσα στα κουστουμάκια μας.
Οι ομπρέλες σφιχτές, και τα παλτά, κομψά οχυρά.
* φωτό : Ρομπέρ Ντουανώ, κάποιοι μπροστά στο μνημείο Le Combat du Centaure, του Custav Crauck (1827-1905).
Ορίστε μας.
Μου ήθελες να δοκιμάσεις το απαγορευμένο μήλο.
‘Αντε κοπίαζε τώρα να ξεφλουδίζεις
σκληρόκαρδους, τραχείς,εσωστρεφείς καρπούς,
με τα μικρά σου, αβέβαια μαχαιράκια.
* Gerard ter Borch (1617-1681)
Η καθαρίστρια των μήλων, 1660. Kunsthistorisches Museum, Βιέννη.
Καλέ μη μου παριστάνεις
ότι σου είναι Κινέζικα αυτά που σου λέω.
‘Ολες τις γλώσσες λαλείς.
Μη γίνεσαι τώρα εγγαστρίμυθος
των ανασφαλών σου σπλάχνων.
* εικόνα: αγαλματίδιο κυρίας της Κινέζικης αυλής, δυναστεία Τανγκ,
8ος αιώνας μ.Χ,
* εικόνα : Γυναίκα άρρωστη από λέπρα, με τη νοσοκόμα της, στο νοσοκομείο των χανσενικών στο Κάρβιλ, 1990. Φωτό της Μαίρη ‘Ελεν Μαρκ, από το Pinterest.
Τις μέρες σου τις αργές είναι που καταβροχθίζεις,
αυτές που κάτι κολλώδη υγρά πάνω στον χρόνο σου αφήνουν.
Και από κατακράτηση χυμών ζωής είναι ίσως που πάσχεις.
* πίνακας : της Αγγλίδας Beryl Cook ( 1926 -2008 ).
Την πλάνη για την κάθε Μπάρμπι
στην τάζουν έξυπνα από νωρίς.
Αρχέγονη η χρεία για απάτη
μέσα στους νευρώνες του κόσμου.
* αγαλματίδιο γυναίκας, 1900-1450 π.Χ, από τις Θήβες τις Αιγύπτου,
Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης.