Κρίστιαν, ο Αδαής.

Ο Κρίστιαν ο ‘Εβδομος της Δανίας, κρατά ένα σκήπτρο.

Το κρατά και ισορροπεί, και χαίρεται πολύ.

‘Εχει μόλις στεφθεί , το χίλια επτακόσια εξήντα έξη

και έχει ονόματα και τίτλους δεκαέξη.

Στη γωνία, παρά ταύτα, τον περιμένει η αγωνία.

Ο κόσμος θα αλλάξει, οσονούπω, με επαναστάσεις και αντιστάσεις,

ενώ αυτός θα θαρρεί πώς σταθερά ισορροπεί,

-ωστόσο όλα κοντά του θα είναι δυστυχία, ατυχώς.

Αν και στην αρχική χαριτωμένος και ελπιδοφόρος,
μόνο πλασματικά τη χώρα,
σαν εικόνα, θα κυβερνά.

Τα μυαλά του ολοφάνερα θα τα χάσει,

το γάμο του στεγνά θα ατιμάσει,

και στα στερνά, επιπλέον,
μετά από δεκαετίες διαφθοράς και αλητείας,
τον περιμένει και ο Ναπολέων.

Νιόπαντρος κιόλας, την πριγκίπισσα γυναίκα του ,
– αδελφή, για σκέψου, του ‘Αγγλου βασιλιά ! –
όπως είναι η σωστή τάση και μόδα, περιφρονεί,
και στο κρεβάτι τους , με θράσος,
ο διαφωτιστής γιατρός-καθοδηγός εμφιλοχωρεί,

που προσπάθησε, με ορμή, ως σκιώδης άρχων,
σημαντικές ανατροπές,
που τον οδήγησαν και αυτόν τον καημένο
σε αποκεφαλισμό, τεμαχισμό και μεταθανάτιες ντροπές.

Η σύζυγος βασίλισσα μετά, στα εικοσιτρία ,
-και πολύ της ήταν για τέτοιους καιρούς-

θα πεθάνει,
έχοντας αφήσει αμφισβητούμενα τέκνα,
στης διαδοχής το καραβάνι.

Και ο Κρίστιαν;

Ω, αυτός θα αποχωρήσει τον δέκατο ένατο αιώνα πια,

έχοντας ζήσει επαρκώς,
εν αγνοία του όμως, ο δυστυχής,
ως περίεργος και παράφρων,
διαρκώς,

το σκήπτρο το μοιραίο στους επόμενους περνώντας,

και τους θεούς να κλάψουν την αποχώρησή του ,
ίσως καλώντας.

Η Μοίρα ξέρει εν τούτοις πονηρά,
να κρατά την ισορροπία,
όταν από άλλους αυτή λείπει, οικτρά.

Στο βασίλειο της Δανίας, δεν ήταν όλα για όλα συμφορά.

Η αστρονομία λοιπόν τον ευχαριστεί,
που στον υπολογισμό της τροχιάς της Αφροδίτης,
και άλλα ενδιαφέροντα συμπαντικά ,
επειδή είχε φίλο στην αυλή κάποιον ευφυή ,
τον αστρονόμο Μαξιμίλιαν Χελ,

του μετράμε του αδαή εκεί,
μια μικρή συνεισφορά.

πορτραίτο : απο το 1772, του Alexander Roslin (1718–1793)
από τη Wikipedia.

Single Post Navigation

← Older Entry

Newer Entry →